Systeemtherapie bij leverkanker
Systeemtherapie is een anti-kanker behandeling via een infuus, tablet of capsule die de kwaadaardige cellen in het hele lichaam probeert terug te dringen. Hieronder vallen chemotherapie, hormoontherapie, doelgerichte therapie en immuuntherapie. Deze behandeling wordt voorgesteld als er geen lokale behandelopties mogelijk zijn. Systeemtherapie kan verergering van de leverkanker voor kortere of langere tijd uitstellen, uw leven verlengen en een bijdrage leveren aan uw kwaliteit van leven. Omdat de behandeling met dit doel gegeven wordt noemen we dit een palliatieve behandeling.
Er zijn verschillende soorten systeemtherapie. Samen met u en uw arts wordt op basis van de mogelijkheden en uw wensen besloten of u systemische therapie wenst te starten en welke soort systeemtherapie.
Atezolizumab-bevacizumab
Atezolizumab is een vorm van immuuntherapie. Immuuntherapie is een behandeling die gebruik maakt van het eigen afweersysteem (immuunsysteem / antilichamen) om de kankercellen te bestrijden. Een voordeel van immuuntherapietherapie is dat deze antilichamen specifiek gericht zijn op de kankercel en slechts op weinig andere lichaamscellen werken, waardoor de behandeling vaak mildere bijwerkingen geeft.
Atezolizumab
Alle cellen in het lichaam hebben eiwitten op hun oppervlak. Daarmee kunnen ze elkaar herkennen en met elkaar communiceren. Het immuunsysteem herkent vreemde cellen ook aan de eiwitten op hun oppervlak. Niet alleen indringers zoals bacteriën en virussen, maar ook kankercellen zien er ongewoon uit. T-cellen, specifieke immuuncellen die in het lichaam zoeken naar mogelijke bedreigingen, zouden de kankercellen dus als vreemd moeten herkennen en opruimen. Dit gebeurt niet altijd. De kankercellen hebben een maas in de wet gevonden. In de normale situatie moet het immuunsysteem, nadat het een virus of bacterie heeft opgeruimd, weer tot rust gebracht worden. De ontstekingsreactie is dan niet meer nodig. Dit gebeurt onder andere door het eiwit PD-L1, dat een remmend signaal doorgeeft aan de T-cellen. PD-L1 geeft dus als het ware het sein ‘brand meester’. Kankercellen stimuleren dit PD-L1 echter ook, waardoor het immuunsysteem tot rust wordt gebracht terwijl het eigenlijk de kankercellen zou moeten aanvallen. Atezolizumab bindt aan PD-L1, waardoor PD-L1 het remmende signaal niet meer aan de T-cellen kan doorgeven. T-cellen krijgen niet meer onterecht het sein ‘brand meester’ maar kunnen doorgaan met hun werk: het aanvallen en opruimen van de kankercellen.
Bevacizumab
Bevacizumab is een angiogenese-remmer. Met angiogenese bedoelen we de vorming van nieuwe bloedvaten. Tumoren hebben bloedvaten nodig om zichzelf van voedsel te voorzien en te groeien. Zij leggen daarom nieuwe bloedvaten aan. Hiervoor is onder andere een stofje nodig dat “Vascular Endothelial Growth Factor” (VEGF) heet. Dit is een groeifactor die de vorming van nieuwe bloedvaten stimuleert. Om dit stofje te blokkeren, en zo de nieuwvorming van bloedvaten naar en in de tumor, wordt gebruikt gemaakt van een antilichaam genaamd Bevacizumab.
Sorafenib
Sorafenib is een vorm van doelgerichte therapie, ook wel targeted therapie genoemd. Doelgerichte therapie is een behandeling met medicijnen die de celdeling van kankercellen remmen of kankercellen doden. De behandeling grijpt specifiek aan op een bepaalde eigenschap van de kankercellen. Sorafenib blokkeert de tumorceldeling en de cellen kunnen daardoor niet meer groeien. Sorafenib wordt toegediend in tabletvorm.
Lenvatinib
Lenvatinib is ook een vorm van targeted therapie. Lenvatinib blokkeert de werking van receptor-tyrosinekinases, waardoor de groei van de kankercellen wordt vertraagd en de bloedvoorziening naar die kankercellen wordt afgesneden. Lenvatinib wordt toegediend in capsulevorm.